52. Zbyt wczesne szczęście...

    Z perspektywy Megan.   

   Było ok. 24:00, kiedy wyszliśmy z sali. Strasznie byłam szczęśliwa, że moim mężem był teraz Zayn. Może tęskniłam za Liam'em, ale nie zamierzałam się tym zamartwiać. Rozpoczęłam nowe życie z Malikiem. Teraz on i Patty są moim szczęściem.

   Wsiedliśmy do samochodu i pojechaliśmy prosto do naszego domu.

-Kochanie, mam do ciebie pytanie. - zaczął rozmowę Zayn. Nie wiedziałam, o co chodzi? Z jego tonu można było wywnioskować, że jest to bardzo ważna sprawa. Zaczęłam się zastanawiać, o co chodzi.

-Jakie masz do mnie pytanie? - spojrzałam na niego. Był skupiony na drodze. To dziwne, że dziś nic nie wypił. Może nie chciał? Nie wiem.

-Co powiedziałabyś na drugie dziecko? - myślałam, że zakrztuszę się śliną. Nie byłam przygotowana na takie pytanie. Zayn nigdy o to nie pytał, ani nie poruszał tego tematu. Tak naprawdę jeszcze nigdy o tym nie myślałam.

-Kotek...ja... - kompletnie nie wiedziałam, co powiedzieć. - Nie myślałam o tym. - przyznałam.

-Może mamy jedno dziecko, no nie kompletnie my, ale chciałbym mieć drugie. Z tobą. - zastanowiłam się. 

-Zayn. Nawet nie wiesz, jak o tym marzyłam. - zaczęłam się śmiać. Tak naprawdę chciałam mieć z nim dziecko, tylko nie wiedziałam, jak mam z nim o tym rozmawiać, dlatego wybiłam sobie ten pomysł z głowy i o tym nie myślałam.

-Co powiesz na noc poślubną? - zapytał mój mąż z zadziornym uśmiechem.

-Zgadzam się. - znów zaczęłam się śmiać.

-Naprawdę? - zapytał Zayn. Chyba nie dowierzał mojej decyzji.

-Tak. - dałam mu pstryczka w nos.

   Dalej jechaliśmy samochodem. Malik w pewnym momencie chwycił mnie za kolano.

-Kocham cię. - powiedział.

-Ja ciebie też. - musnęłam go delikatnie w policzek.

   Wkrótce dojechaliśmy do domu. Mieliśmy go cały dla siebie. Na szczęście Patty nocowała dzisiaj z moją ciocią w hotelu.

   Szybko otworzyłam drzwi. Razem z Zayn'em weszliśmy do środka.

-Co powiesz na cudowną noc? - zapytał mój mąż.

-Z miłą chęcią. - posłałam mu uwodzicielski uśmiech.

   Zayn wziął mnie na ręce i zaprowadził mnie do sypialni. Ja przejęłam inicjatywę i ściągnęłam jego bluzkę. On nie pozostał mi dłużny. Popchnął mnie ostrożnie na łóżko. Na razie on dominował. Zaczął ścigać moje spodnie. Nie wiem dlaczego, ale nagle wszystkie wspólnie spędzone chwile z Liam'em mi się przypomniały. Zaczęłam za nim tęsknić. Dopiero teraz zauważyłam, że jestem już rozebrana. Wzięłam się do roboty.

2 miesiące później.

-Zayn, jestem w ciąży! - krzyknęłam. Byłam szczęśliwa jak nigdy dotąd.

-Wspaniale. - powiedział mój mąż i mnie przytulił. Patty była teraz u mamy Zayn'a, więc mogliśmy się wyszaleć do woli.

-Zapraszaj resztę. Musimy im o tym powiedzieć. - byłam cała podekscytowana. Od tak dawna czekałam na to, żeby mieć drugie dziecko.

-Już dzwonię. - Zayn wziął telefon do ręki i zaczął wydzwaniać. - Wszyscy będą za godzinę. - powiedział, gdy skończył.

-Jestem szczęśliwa. - powiedziałam.

-Ja też. - przyznał mój mąż i podszedł do mnie. Przytuliłam się do niego. On objął mnie w talii.

-Kocham cię.

-Ja ciebie też.

   Uwolniłam się od jego uścisku i zaczęłam szykować jedzenie. Zrobiłam różne przekąski i wszystko poustawiałam na stole.

   Po godzinie wszyscy zaczęli się schodzić.

-Cześć Emma. - powiedziałam ściskając swoją przyjaciółkę.

-Hej Meg. - powiedziała. Och, ile ja się na przytulałam. 

   Gdy już wszyscy znaleźli się w salonie i usiedli do stołu, ja i Zayn wyszliśmy na środek pokoju.

-Musimy wam coś powiedzieć. - zaczął Zayn.

-Coś się stało? - zaniepokoiła się Susanne.

-Jestem w ciąży! - aż krzyknęłam z radości.

-Jejku - zapiszczały dziewczyny. Od razu zaczęły mnie tulić.

-Mogłaś powiedzieć od razu. Myślałam, że naprawdę coś się stało. - przyznała Rose.

-Hahaha, lubię straszyć ludzi. - zaśmiałam się.

-Chłopak, czy dziewczynka? - spytał Harry.

-Jeszcze nie wiemy. - przyznałam.                   

-Mam nadzieję, że chłopczyk. - powiedział Niall.

-Ja też. - przyznał mu rację Zayn.

-Ej. - zaśmiałam się.

-No co. Mamy już córeczkę, to teraz kolej na synka. - uśmiechnął się.

-Ok. Niech będzie.

-A jak nazwiecie dziecko? - zapytał Lou.

-Jak dziewczynka to Dracy, a jak chłopak, to Oliver. - zdecydowałam.

-O nie! - sprzeciwił się Malik.- Jak będzie dziewczynka to Natalie, a jak chłopczyk to Nathan.

-Musimy to jeszcze przedyskutować. - zauważyłam.

-Ok. Niech będzie. - zaśmiał się Zayn.

-Zrobić wam coś do picia? - zapytałam.

-Nie. - odpowiedzieli zgodnie chórem.

-Meg, mogłybyśmy pogadać? - zapytała Sue.

-Tak, jasne. Chodź, może pójdziemy na górę. - zaproponowałam.

-OK .- poszłyśmy do sypialni mojej i Zayn'a.

-O czym chciałaś porozmawiać? - zapytałam. Kompletnie nie wiedziałam, o co chodzi.

-No bo ja.... nie wiem, jak ci mam to powiedzieć - przyznała Susanne.

-Wal śmiało. - zaśmiałam się.

-Jestem z ciąży. - odpowiedziała.

-To wspaniale. - od razu ją przytuliłam. - I jaki w tym widzisz problem? - zapytałam po chwili.

-Boję się powiedzieć to Harry'emu.

-Nie masz się czego bać. Na pewno się ucieszy.

-Tak myślisz?

-Tak. Jeżeli chcesz, to mogę go nawet zawołać. - powiedziałam.

-Ok. Wołaj - nie wiem, dlaczego, ale byłam szczęśliwa. Cieszę się, że Harry nareszcie będzie szczęśliwy. Będzie miał wspaniałą córkę lub syna.

   Chciałam jak najszybciej powiadomić lokersa, więc zaczęłam biegnąć po schodach. Niestety nie fortunie stanęłam na stopniu i spadłam. Nic nie pamiętam, tylko ból. 

__________________________________________________

Co powiecie na ten rozdział?
Jak myślicie, co się stanie z Megan? Ja na razie nie będę nic wam zdradzać, chociaż, a niech to, nie mogę tak. Ok powiem Wam tylko, że od tego małego wypadku zaczną się kłopoty. Więcej już wam nie zdradzę.
Jeżeli ktoś z Was chciał, żeby Megan i Zayn byli szczęśliwi, to przepraszam. Muszę jakoś namieszać.

Aha. Zapomniałaby. Na górze zrobiłam zakładkę bohaterowie. Są tak wszystkie (tak myślę) postacie, jakie wystąpiły, lub jeszcze wystąpią w opowiadaniu. Jak będzie ktoś nowy dochodzić, to na pewno się tam pojawi ; ) To tyle.

Następny rozdział dodam szybciej jak będzie 6 komentarzy.

Do następnego.