4. Wakacje...

   Nareszcie! Moje 18 urodziny, a zarazem pierwszy dzień wakacji. Razem z Emmą poszliśmy na ceremonię zakończenia szkoły. Trwała strasznie długo. Na początku przemawiała dyrektorka. Trwało to z około 30 minut. Później było przedstawienie i rozdanie świadectw. Ja oraz Em zakończyłyśmy naukę w tej szkole z wyróżnieniem, dzięki czemu miałam większe szanse dostania się na studia muzyczne do Londynu, co było moim marzeniem. Od dzieciństwa lubiłam śpiewać i występować na scenie, tak jak moja przyjaciółka. Podobno miałam do tego dar. Bynajmniej tak mówili rodzice, których mi strasznie brakowało. Chciałam żeby byli tutaj ze mną i zobaczyli moje świadectwo. No trudno, takie jest życie. Trzeba się z tym pogodzić.

   Wkrótce ceremonia się zakończyła. Razem z Em poszłyśmy wysłać nasze świadectwa do Londynu, na studia i poszłyśmy do mnie, a raczej mojej cioci świętować moje urodziny. Tam przebrałyśmy się i  wybrałyśmy się do kawiarni. Zamówiłyśmy sobie kawę i lody. Po skonsumowaniu tego pochodziłyśmy jeszcze trochę po rynku i wróciłyśmy do cioci. Tam zaczęłyśmy rozmyślać jakby tu spędzić wakacje.

-Musimy gdzieś wyjechać. - mówiła moja przyjaciółka.

-Dokładnie. Odkładałyśmy na te wakacje od początku szkoły.

-Tak. Musimy dobrze wydać te pieniądze.

-Chciałabym żeby były to niezapomniane wakacje. - przyznałam.

-Może pojedziemy nad morze. - zaproponowała Em.

-Ale nie nasze. - powiedziałam.

-Dokładnie.

-Może poszukajmy w Internecie. - wpadłam na pomysł.

-Jasne.

   Zasiadłyśmy do komputera i zaczęłyśmy szukać.

-Popatrz! Może nad Morze Irlandzkie! - krzyknęłam.

-No byłoby super.

-Teraz musimy poszukać hotelu.

-Tutaj mam. Ten jest całkiem tani.

-No. Jeszcze zapytam cioci co o tym sądzi.

-Jasne.

   Razem zaszłyśmy na dół do salonu, gdzie siedziała ciocia i czytała książkę.

-Ciociu. - zaczęłam.

-Tak kochana. - odpowiedziała mi.

-Bo ja i Em chciałybyśmy pojechać na wakacje.

-A macie jakiś pomysł? - zapytała.

-Tak, Morze Irlandzkie.

-Ciekawe.- przyznała.

-No i mam pytanie. - odezwałam się niepewnie.

-Jakie?

-Mogłabym tam pojechać.

-Tak, ale muszę wiedzieć do jakiego hotelu się udajecie.

-Jasne, mogę ci nawet pokazać. - powiedziałam dumna z siebie.

-O widzę że jesteście przygotowane. To pokażcie.

   Weszłyśmy wszyscy do mojego pokoju i pokazałam cioci ten hotel.

-No całkiem niezły. I cena niska. Jeżeli jesteście pewne że tam chcecie pojechać, to tam zadzwonię i zarezerwuję wam pokój.

-Tak, ale musimy uzyskać zgodę twojej mamy. - spojrzałam na Emmę.

-Na pewno się zgodzi.

   Em wyciągnęła komórkę i zadzwoniła do swojej mamy

-Cześć mamo, mam do ciebie pytanie…. Czy mogłabym pojechać na wakacje razem z Megan?…. Nad Morze Irlandzkie…. Ok. zapytam się… - Em zwróciła się w cioci stronę. - Mama się pyta czy mogłaby tutaj przyjść zobaczyć ten hotel i pogadać z panią.

-Jasne. - odpowiedziała moja ciocia.

-Możesz mamo. - to moja przyjaciółka powiedziała do słuchawki i się rozłączyła.

-Mam nadzieję że nasz plan się uda. - powiedziałam.

   Moja ciocia zeszła na dół i wróciła do czytania książki, a my z niecierpliwością czekałyśmy na mamę Emmy.

   Wkrótce usłyszałyśmy dźwięk dzwonka. Obie razem zbiegłyśmy na dół. W drzwiach zobaczyłam dość szczupłą kobietę w rurkach i zielonej bluzce. Miała jasne proste włosy spięte w kok i brązowe oczy.

-Dzień dobry. - powiedziałam.

-Dzień dobry kochana. - odpowiedziała po czym została zaproszona przez moją ciocię do salonu.

-No to co wymyśliłyście? - zapytała siadając na fotel.

-No więc mamy zamiar jechać, a raczej lecieć nad Morze Irlandzkie. Znalazłyśmy tani i fajny hotel w mieście Blackpool. - powiedziałam.

-Chciałabym go zobaczyć. - odezwała się kobieta.

-Jasne, mogę pokazać .- wszyscy poszliśmy do mojego pokoju i zaczęliśmy przeglądać zdjęcia oraz czytać opinie.

-No dziewczyny nieźle wymyśliłyście to. Co o tym myślisz Weronika? - mama Emmy zwróciła się do mojej cioci.

-No myślę że mogłyby. Mają dobre wyniki w nauce i należy im się wypoczynek.

-No to zadzwońmy tam. Ja znam angielski więc się dogadam. - powiedziała mama Em.

-Dziękujemy - ja i moja przyjaciółka zaczęłyśmy skakać i piszczeć ze szczęścia.

-Ej dziewczyny przestańcie, bo się rozmyślę. - zagroziła nam a my od razu się uspokoiłyśmy.

   Mama Emmy wyciągnęła telefon z kieszeni i wystukała numer.

-Dzień dobry. - zaczęła mówić po angielsku. -Chciałabym zarezerwować pokój na dwie osoby w jak najbliższym terminie…. Już jutro, tak szybko, a czy jest w późniejszym terminie…. No dobrze to niech będzie…. Nazwisko Rosse… Do widzenia. - rozłączyła się. -Jedyny wolny termin jest na jutro -zwróciła się do nas.

-Tak szybko? - zdziwiłam się.

-No, nie przeszkadza to wam?

-Nie. - odpowiedziałyśmy chórem. Czym prędzej tym lepiej.

-Teraz jeszcze kwestia samolotu. - odezwała się moja ciocia.

-Już zadzwonię zarezerwować lot. - powiedziała mama Emmy i tak zrobiła.

-Dzień dobry, chciałabym zarezerwować dwa miejsca w samolocie do Blackpool na jutro…. Dobrze dziękuję, do widzenia. - zakończyła rozmowę. -Samolot macie jutro o 6:00.

-Dziękuję. - powiedziałam.

-To my już lecimy. - powiedziała Emma.

-Jasne.

   Razem z ciocią odprowadziliśmy ich do drzwi.

-Pa, spotykamy się jutro na lotnisku. Do widzenia. - powiedziałam.

-Do widzenia.

   Wyszły, a ja z ciocią zaczęłyśmy mnie pakować. Po spakowaniu wszystkich niezbędnych rzeczy zeszłyśmy razem do kuchni.

-No a teraz świętujemy twoje urodziny. - powiedziała ciocia i od razu uśmiech zawitał na mojej twarzy. -Wszystkiego najlepszego.

-Dziękuję. - uściskałam ją.

-Mam coś dla ciebie.

-Co takiego? - byłam strasznie ciekawa.

-Tort. - podeszła do lodówki.

-Mniam. Jeszcze raz dziękuję.

   Zaczęłyśmy się rozkoszować a później rozmawialiśmy.

-Może już powinniśmy iść spać. Jutro wcześnie wstajemy. - powiedziała ciocia.

-Zgadzam się. Dobranoc.

-Dobranoc.

   Poszłam do swojego pokoju, wzięłam szybki prysznic i odpłynęłam do krainy Morfeusza.

_____________________________________________________

0 komentarzy. Najwyraźniej nikt nie czyta :( Jestem zawiedziona.